اینترنت اشیا به علت استفاده از فناوریهای مختلف سیستمی پیچیده محسوب میشود. دستگاههای جمعآوری داده مانند دوربینها و پلاکخوانها بخشی از اینترنت اشیا هستند. خودروهایی که وضعیت عملکرد را به سامانهای گزارش میکنند یا یخچالهایی که در صورت کمشدن محصول خاصی به کاربران هشدار میدهند، نمونههایی از دستگاههایی هستند که با اینترنت اشیا کار میکنند. اپلیکیشنهای نظارتی نیز به اندازه ردیابهای حرکتی بخشی از سیستم اینترنت اشیا هستند که اعلانهایی را برای یک تیم امنیتی ایجاد و ارسال میکنند. برای مثال، سیستمهای ردیابی در صورت مسدود شدن یک گذرگاه به اپراتورهای قطار هشدار میدهند. با وجود اهمیت این فناوری در بخشهای مختلف صنعتی، درمان، ساختمان و غیره، هنوز به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است.
اینترنت اشیا محدود به اتصال دستگاههای متفاوت به یکدیگر نیست، بلکه هدف اصلی آن ایجاد راهکارهای خلاقانه است که کسبوکارها و سازمانها را کارآمدتر میکند. همچنین، اتصال یک شیء یا وسیله به اینترنت با فناوری اینترنت اشیا و کاربردهای آن یکسان نیست. دستگاههای متصل به اینترنت معمولاً و تنها یک مزیت دارند: امکان کنترل از راه دور. این در حالی است که در سیستمهای اینترنت اشیا، طیف وسیعی از دستگاهها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند، دادهها را به اشتراک میگذارند و با کمک یکدیگر و نیز بر اساس طیف وسیعی از معیارها، اقداماتی را انجام میدهند.