در زمینه مدیریت بحران 12 روزه، نخستین تصمیم ویژه در حوزه ساعات کار و میزان دورکاری بود که با چالشهای زیادی به نتیجه رسید، در این خصوص لازم بود افزونبر بر تداوم کیفیت سرویسهای حیاتی شرکت به مشتریان، حفظ سلامت جسمی و روانی همکاران نیز در نظر گرفته میشد. مذاکرات متعدد اعضای هیئت مدیره و مدیران شرکت، هماهنگیهای لازم با ستاد و تاکید نسبت مسئولیت ما در قبال سلامت همکاران باعث شد تا ضمن تداوم سرویسدهی، حداقل لازم حضور همکاران نیز حفظ شود.
محمدرضا رفیعی دیزجی، عضو هیئت مدیره و معاون مالی فناپ زیرساخت، در تشریح سازوکار مدیریت بحران در جریان جنگ 12 روزه با بیان این مطلب تصریح کرد: در حوزه مالی ما باید به دو قسمت توجه میکردیم، یک سری تعهدات مالی به مجموعههای بیرونی داشتیم و همزمان تعهد به همکاران، موازنه این دو اهمیت و حفظ ثبات در شرکت، به پرداخت حقوق 10 روز زودتر از موعد قانونی انجامید. ناگفته نماند پرداخت حقوق در آن روز یک چالش سنگین مالی بود چون ما عملا هیچگونه دسترسی نداشتیم و شرایط بانکی در کشور بسیار پیچیده بود با توجه به شرایط بانکها از همکاران استعلام گرفتیم، خیلی از حساب بانکیها تغییر پیدا کرد. کار سختی بود که با هماهنگی سرمایه انسانی انجام شد.
یک کار دیگر که در حوزه مالی انجام شد، در بخش انبار بود چون در آن روزها همه همکاران پشتیبانی شعبههای بانک بطور تمام وقت سرکار بودند و پیوسته و همزمان سرویس ارائه میدادند و انبار باید پشتیبانی میکرد، همکاران انبارهای مرکزی و پشتیبانی بر پایه شیفبندی همه روزها را سرکار آمدند. در بخش ستادی مالی بصورت شیفت میآمدیم اما همه همکاران خزانه تقریبا هر روز بودند. چون هر روز هزینههایی داشتیم از پرداخت حقوق یا خرجهای لحظهای.
در این میان همکاران پشتیبانی هم نقش پررنگی ایفا کردند و در درجه اول همکاران انتظامات حضور فداکارانهای داشتند، چون اگرچه شیفت حراست را به حداقل رساندیم ولی دستکم یکنفر باید در هر ساختمان حاضر میبود. همکاران انتظامات از همه چیز گذشت کردند و خانواده را تنها گذاشتند و شبها آمدند به محیطی که از فردایش مطمئن نبودند.
کار همکاران خدمات هم ستودنی و ارزشمند بود چون در شرایط بحران روحیه افراد حاضر در ساختمان بطور طبیعی خوب نیست، حالا در چنین شرایطی همکاران خدمات دستکم اجازه ندادند کاستی در پذیرایی به این روحیه دامن بزند. بیتعارف میگویم همکاران پشتیبانی و انتظامات از خودگذشتگی نشان دادند.
درس خیلی خوبی که من از تجربه آن دوره گرفتم این بود که گاهی تصمیمها را باید با یک رویکرد فراتر از نگاه مالی بگیریم تا ضمن تقویت تابآوری مالی شرکت، تصمیمگیریهای مهم با دیدهمه جانبه اتخاذ شود.
در مجموع تجربه سختی بود که با روحیه همکاری از آن گذار کردیم. امیدوارم دوباره تکرار نشود، تصمیمهای دشواری گرفتیم اما در زمره بهترین تصمیمهای پیشینه کاری من بود.