واحد ایمنی و سلامت، در شرایط ویژه و بروز خطرهای مختلف افزون بر وظایف معمول، نقش ویژه‌ای در مدیریت بحران و شرایط سخت سازمان پیدا می‌کند. در اتفاق اخیر با توجه به اینکه شرایط جنگی و حمله هوایی بالاترین میزان شوک روانی و خطر جانی را درپی دارد، لازم بود در کمترین زمان تدابیر لازم برای حفظ سلامت جسم و روان همکاران همچنین حفاظت از دارایی‌های فیزیکی سازمان اتخاذ شود در کنار اینها پایداری و تداوم کسب وکار هم باید مورد نظر قرار می‌گرفت.
مرتضی باصری رییس اداره ایمنی و سلامت فناپ زیرساخت با بیان این مطلب تصریح کرد: پیشنهاد حضور حداقلی در محل کار برای کاهش ریسک مواجه با خطرات، نخستین گام بود. چون مشخص نبود جنگ چه زمانی به پایان می‌رسد ما باید سه سناریو برای سه بازه کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت طراحی می‌کردیم در همین راستا فهرستی از تمهیدات برای این سه بازه زمانی تنظیم شد و برنامه‌های کوتاه مدت نظیر مشخص‌کردن محل پناهگیری ایمن موقت، تعیین محل تجمع ایمن، تهیه تابلوهای ایمنی و راهنما، تنظیم فهرست شماره‌های اضطراری، خرید تجهیزات و لوازم ضروری و وسایل کمک‌های اولیه برای همکاران مستقر در ساختمان‌ها با سرعت اجرایی شد و در کمترین زمان تمهیدات ایمنی پیاده‌سازی شد.
با انتشار هشدار حمله به منطقه 3 تهران، ساختمان مرکزی شرکت که در همین منطقه بود را با دستور مدیرعامل تخلیه کردیم.
موضوع دیگر، آگاهی‌بخشی بود که با دو روش حضوری و بهره‌گیری از رسانه‌های درون سازمانی انجام شد و در این زمینه هماهنگی و چابکی واحد ارتباطات در انتشار محتوای آگاهی‌بخش نقش تعیین‌کننده‌ای داشت.
اگرچه جنگ در 12 روز به آتش‌بس رسید و شرایط کاری به حالت عادی برگشت و بنابراین نیازی به اجرای برنامه میان مدت و بلند مدت نرسید اما همچنان نگرانی‌هایی هست، از این رو برنامه آگاهی‌بخشی حضوری به همکاران ادامه دارد و برای بازیابی روحیه افراد راهکارهایی درنظر گرفته شده است که بصورت جمعی با واحدهای مختلف اجرا می‌شود از برگزاری رویدادهای حضوری و مجازی با مشارکت متخصصان حوزه سلامت توسط واحد آموزش سرمایه‌انسانی تا تهیه و تجهیز لوازم ایمن‌سازی و اضطراری با همکاری واحد پشتیبانی تدارکات و در همین راستا مانور آمادگی در برابر حمله هوایی را در سه ساختمان اصلی شرکت جداگانه برگزار کردیم.
تجربه شرایط جنگی، آزمون بزرگ همکاری و هماهنگی میان واحدهای مختلف فناپ زیرساخت بود، اما فراتر از اینها روحیه همدلی و همبستگی در شرایط جنگی بود که باعث تحکیم پیوندهای درون سازمانی شد.
