نفت توانست ماشین‌ها را حرکت دهد، اما هوش مصنوعی قادر است اندیشه‌ها را متحول کند. امروزه از پزشکی و کشاورزی گرفته تا آموزش و حمل‌ونقل، رد پای الگوریتم‌ها را می‌بینیم؛ ابزارهایی که هر روز بیش از پیش در حال بازآفرینی زندگی ما هستند. این روزها ارزش یک مرکز داده در برخی کشورها حتی از یک میدان نفتی هم بیشتر شده است. رقابت اصلی دیگر بر سر بشکه‌های نفت یا ذخایر زیرزمینی نیست؛ بر سر داده‌ها، توان پردازش و خلاقیتی است که می‌تواند آینده را بسازد.
تفاوت بنیادی در همین‌جاست: نفت، گاز، معادن طلا و فلزات گران‌بها همه روزی به پایان می‌رسند. هرچند این منابع قرن‌ها موتور اقتصاد جهانی بودند، اما محدودیت طبیعی‌شان سرنوشت آنها را مشخص می‌کند. در مقابل، هوش مصنوعی نفت جدید زندگی ماست که کاربردش هر روز گسترده‌تر و هوشمندتر می‌شود. هر خط کدی که نوشته می‌شود و هر تجربه‌ای که در دل الگوریتم‌ها ذخیره می‌گردد، این منبع جدید را غنی‌تر و نیرومندتر می‌سازد. نشانه‌های این تغییر را امروز در زندگی روزمره‌مان هم می‌بینیم. گوشی‌های همراهی که مسیر بهینه را پیشنهاد می‌دهند، فروشگاه‌های آنلاین که سلیقه ما را پیش‌بینی می‌کنند یا دستیارهای دیجیتالی که برنامه روزانه ما را مدیریت می‌کنند، همگی نمونه‌های کوچک اما مهمی از حضور هوش مصنوعی نفت جدید زندگی ما محسوب می‌شوند که حتی در خانه، جاروبرقی‌ها و ترموستات‌ها هم یاد گرفته‌اند خودشان فکر کنند.
آینده اما بسیار فراتر از این‌هاست. پزشکان خواهند توانست بیماری‌ها را قبل از بروز تشخیص دهند، کشاورزان با داده‌های هوشمند بهره‌وری زمین‌هایشان را چند برابر کنند و شهرها با کمک هوش مصنوعی ترافیک و آلودگی را به حداقل برسانند. دنیایی که در آن کیفیت زندگی مردم نه به منابع زیرزمینی، بلکه به ظرفیت هوش مصنوعی وابسته است. برای مجموعه‌هایی مانند فناپ زیرساخت، این تغییر تنها یک خبر فناورانه نیست؛ هم هشدار است و هم فرصت. همان‌طور که یک قرن پیش کشورها با موج نفت به قدرت رسیدند، امروز سازمان‌هایی که به موقع موج هوش مصنوعی را دریابند، فردای اقتصاد جهان را در اختیار خواهند داشت. شاید همین فردا جمله‌ای که امروز اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد، کاملاً واقعی شود: «هوش مصنوعی نفت جدید است؛ منبعی بی‌پایان که هرچه بیشتر از آن بهره بگیریم، ارزشمندتر خواهد شد.»
