ERP دو لایه چیست؟
در معماری دو لایه، مشتری در ردیف اول قرار دارد. سرور پایگاه داده و سرور برنامه وب روی یک دستگاه سرور قرار دارند که ردیف دوم است. این ردیف دوم، دادهها را ارائه میدهد و منطق تجاری را برای برنامه وب اجرا میکند. ERP دو لایه رویکردی در زمینه راهکارهای جامع برنامهریزی سازمانی است که از دو سیستم برای رفع نیازهای مشاغل بزرگ با شرکتهای زیرمجموعه در مکانهای مختلف استفاده میکند. براساس این رویکرد، دفاتر مرکزی از ERP سطح یک استفاده میکنند که مطابق نیازها سفارشیسازی شده و توانایی برطرفکردن نیازهای عملکردی یک شرکت بزرگ با چند زیرمجموعه را داراست؛ درحالیکه شرکتهای تابعه و واحدهای تجاری وابسته از یک ERP سطح دو با منابع کمتر و مطابق با نیازهای محدود خود استفاده میکنند. کسبوکارها از طریق ERP دو لایه از ادغام دو راهکار جامع برنامهریزی استفاده میکنند بطوریکه اطلاعات از زیرسیستمهای لایه دو بطور خودکار به ERP لایه یک جریان یافته و بهآسانی امکان مدیریت جامع دادههای سازمانی را فراهم میکند. در ERPهای دو لایه، نرمافزارهای لایه یک عموما فرایندهای اصلی کسبوکار از جمله امور مالی، سرمایههای انسانی و تدارکات را پوشش داده و نرمافزارهای لایه دو امکان مدیریت فرایندهای فروش، بازاریابی یا تولید را مطابق با ساختار و نوع فعالیتهای شرکتهای تابعه ممکن میکند. پس از معرفی مجموعههای ارزانتر و کاربردیتر بعنوان جایگزین سیستمهای قدیمی ERP، محبوبیت ERPهای دو لایه که از پیادهسازیهای طولانی و تنظیمات پیچیده و سنگین رها شده بوند، بین صاحبان کسبوکارها افزایش چشمگیری پیدا کرد. کسبوکارها یکی پس از دیگری دریافتند که ERPهای دو لایه بسیار مقرون به صرفهتر هستند و نسبت به استفاده از ERPهای بزرگ و پیچیده، سریعتر میتوانند از نرمافزارهای سازمانی خود به آنها مهاجرت کنند.چرا یک راهکار ERP دو لایه را برای سازمان در نظر میگیرند؟
دلایل متعددی وجود دارد که چرا سازمانها اجرای استراتژی ERP دو لایه را در نظر میگیرند. در اینجا به چند نمونه از مواردی اشاره میکنیم که سبب شده است شرکتها راهکارهای ERP دو لایه را اتخاذ کنند:- یک شرکت، شرکت دیگری را خریداری میکند که راهکار ERP متفاوتی را اجرا میکند. در اینجا بهجای ادغام تمام عملیات و شیوههای تجاری شرکت خریداری شده در راهکار سطح یک، شرکت خریدار تصمیم میگیرد راهکار دو لایه را در شرکت خریداریشده ادامه دهد.
- یک شرکت هزینههای عمومی و اداری خود را بررسی میکند و تصمیم میگیرد هزینههای راهکار ERP مرکزی را به واحدهای تجاری منفرد کاهش دهد. واحد تجاری تصمیم میگیرد که بهترین راهکار برای نیازهای خود را با یک چهارم سهم خود از هزینههای راهکار سطح یک انتخاب کند.
- یک شرکت در حال گسترش خط جدیدی از تجارت است؛ مانند انتقال به محیط مهندسی سفارشها برای یکی از خطوط تولید خود. مجموع هزینه و زمان مورد نیاز برای ارتقا و اجرای تغییرات در راهکار سطح یک آن ممکن است بیشتر از هزینههای یک پیادهسازی کامل دو لایه و مبتنی بر ابر باشد.
- یک شرکت مایل است از بهترین قابلیتهای سیستم برای پشتیبانی از نیازهای برآوردهنشده در سازمان استفاده کند. این شرکت از پیشنهادهای ارائهدهنده سطح یک خود راضی نیست و میخواهد از قابلیتهای یکی از ارائهدهندگان کوچکتر و زیرکتر ردیف سه در بازار استفاده کند.
- شرکتهای تابعه که دارای مدل کسبوکار متفاوتی نسبت به شرکت مادر خود هستند. برای مثال، دفاتر فروش سختافزار و نرمافزار درحالیکه شرکت مادر آنها به ارائه خدمات مشاورهای در زمینه فناوری اطلاعات تمرکز دارد.
- شرکتهای تابعه فعال در صنایع مختلف یا شرکتهایی که در یک بازار خاص نسبت به شرکت مادر خود فعالیت دارند.
- واحدها یا دفاتر تجاری که خارج از محدوده و در کشوری متفاوت از شرکت مادر خود فعالیت میکنند.
- سازمانهایی که از طریق ادغام یا فروش به شرکتهای بزرگتر میپیوندند، سیستم مدیریتی برای کسبوکار خود ندارند یا از نرمافزارهای مقدماتی برای انجام امور خود استفاده میکنند.
- شرکتهایی که میخواهند از ویژگیهای یک راهکار کاربرپسند در کنار ERP بزرگ و قدیمی خود برای عملکردها و فرآیندهای تجاری خاص استفاده کنند.